ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเลื่อนหลุดของวัสดุเคลือบหลุมร่องฟันบน ฟันกรามแท้ซี่ที่ 1 ภายใต้รูปแบบการให้บริการในคลินิกทันตกรรมโรงพยาบาลพะเยา
Loading...
Date
2020
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
มหาวิทยาลัยพะเยา
Abstract
การเคลือบหลุมร่องฟันจะมีประสิทธิภาพในการป้องกันฟันผุ เมื่อมีวัสดุเคลือบหลุมร่องฟันยึดติดอย่างสมบูรณ์บนหลุมร่องฟัน การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงปัจจัยที่ส่งผลต่อการหลุดของวัสดุเคลือบหลุมร่องฟันภายใต้การให้บริการในรูปแบบคลินิกทันตกรรม โดยศึกษาจากเหตุไปหาผลแบบไปข้างหน้า (service based prospective cohort study) กลุ่มประชากร คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ที่เข้าร่วมโครงการยิ้มสดใสเด็กไทยฟันดี ประจำปีการศึกษา 2562 จำนวน 272 คน โดยเก็บข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยต่าง ๆ ในขณะให้บริการเคลือบหลุมร่องฟัน จากนั้นสำรวจการคงอยู่ของวัสดุเคลือบหลุมร่องฟัน และสอบถามความถี่ในการบริโภคอาหารแข็งและเหนียวหลังจากเคลือบหลุมร่องฟัน 6 เดือน วิเคราะห์อธิบายข้อมูลด้วยสถิติเชิงวิเคราะห์ เปรียบเทียบความแตกต่างของจำนวนซี่ที่มีการหลุดของวัสดุเคลือบหลุมร่องฟันต่อจำนวนซี่ฟันที่ได้รับการเคลือบหลุมร่องฟันต่อเด็ก 1 คน ในกลุ่มตัวแปรที่แตกต่างกัน และวิเคราะห์ลักษณะที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการหลุดของวัสดุเคลือบหลุมร่องฟันด้วย Poisson regression พบว่า วัสดุเคลือบหลุมร่องฟัน มีการหลุดร้อยละ 7.9 โดยมีปัจจัยที่สัมพันธ์กับการหลุดของวัสดุเคลือบหลุมร่องฟัน คือ ความถี่ในการบริโภคอาหารที่มีลักษณะแข็งและเหนียวของนักเรียน (IRRAdj = 2.87, CI95% = 1.52-5.42) สภาพของยูนิตทันตกรรมที่ใช้งาน (IRRAdj = 2.40, CI95% = 1.30-4.43) และระยะเวลาที่ใช้ในการเคลือบหลุมร่องฟัน (IRRAdj = 0.96, CI95% = 0.94-0.99)
Description
Dental sealant is one of the most effective for reducing tooth decay as long as they remain bonded to teeth. The objective of this service based prospective cohort study is to define factors affect dental sealant retention on the first molars in dental office which studied in 272 the first grade students in Muang Phayao district elementary schools who admitted in YIM SOD SAI Project 2019. The data was collected while the treatments were done. 6 months later, the dental sealant retention were checked and the participant students were interviewed about the frequency of either hard or sticky kind of food consumption. The data was analyzed by analytic statistics to compare amount of sealant dislodgement teeth per amount of sealant teeth per person between factors and analyze retention loss risk by Poisson regression. The dental sealant retention loss rate is 7.9% and factors affect the dental sealant retention loss in this study are the frequency of either hard or sticky kind of food consumption (IRRAdj = 2.87, CI95% = 1.52-5.42), the dental unit condition (IRRAdj = 2.40, CI95% = 1.30-4.43) and the treatment time consumption (IRRAdj = 0.96, CI95% = 0.94-0.99)
Keywords
การหลุด, วัสดุเคลือบหลุมร่องฟัน, คลินิกทันตกรรม, อาหารลักษณะแข็งและเหนียว, Retention loss, Dental sealant, Dental office, Hard and sticky food