ผลของการอดนอนต่อความจำและปฏิกิริยาตอบสนองในนิสิตมหาวิทยาลัย
No Thumbnail Available
Date
2016
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
มหาวิทยาลัยพะเยา
Abstract
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลของการอดนอนต่อความจำและปฏิกิริยา การตอบสนองในนิสิตมหาวิทยาลัย โดยทำการศึกษาในนิสิตทั้งเพศหญิงและเพศชายที่มีสุขภาพดี อายุระหว่าง 18-24 ปี จำนวน 30 คน แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม โดยการสุ่มอย่างง่าย คือ กลุ่มควบคุม (n=15) และกลุ่มทดลอง (n=15) อาสาสมัครทั้งสองกลุ่มจะได้รับการทดสอบความจำระยะสั้น และความจำขณะคิดด้วยการทดสอบ Digit span forward test และ Digit span backward test ตามลำดับ และการทดสอบปฏิกิริยาการตอบสนองในทั้ง 2 ช่วง คือ ช่วงที่ 1 และช่วงที่ 2 โดยที่ ช่วงที่ 1 (Pre-test) อาสาสมัครทั้งสองกลุ่มต้องมีการนอนหลับพักผ่อน 7-8 ชั่วโมงต่อวัน เป็นเวลา 1 สัปดาห์ และช่วงที่ 2 (Post-test) อาสาสมัครในกลุ่มควบคุมจะมีการนอนหลับ 7-8 ชั่วโมงต่อวัน โดยไม่มีการอดนอน เป็นเวลา 1 สัปดาห์ ในขณะที่กลุ่มทดลองจะมีการอดนอนอย่างน้อย 2 ชั่วโมงต่อวัน เป็นระยะเวลา 1 สัปดาห์ นำผลที่ได้มาวิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้โปรแกรม SPSS ผลการศึกษาพบว่า อาสาสมัครในกลุ่มทดลองไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของคะแนนการทดสอบ Digit span forward test ในช่วงที่ 1 และช่วงที่ 2 (p > 0.05) แต่มีแนวโน้มที่จะลดลงในช่วงที่ 2 ในขณะที่คะแนนการทดสอบ Digit span backward test ในช่วงที่ 2 มีค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับช่วงที่ 1 (p < 0.05) ส่วนการทดสอบปฏิกิริยาการตอบสนองพบว่า ค่าเวลาปฏิกิริยาการตอบสนองในช่วงที่ 2 มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับช่วงที่ 1 (p < 0.05) ในขณะที่กลุ่มควบคุมไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในการทดสอบความจำและปฏิกิริยาการตอบสนองในช่วงที่ 1 และช่วงที่ 2 เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างกลุ่มพบว่า ทั้งสองกลุ่มไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของการทดสอบความจำและปฏิกิริยาการตอบสนองในทั้ง 2 ช่วง การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการอดนอนมีผลทำให้ความจำขณะคิดและปฏิกิริยาการตอบสนองลดลงและมีแนวโน้มทำให้ความจำระยะสั้นลดลง
Description
The purpose of the experiment was to investigate the effects of sleep deprivation on memory and reaction time. Thirty healthy female and male volunteers between 18-24 years of age were simple randomly sampling divided to control group (n=15) and experimental group (n=15). Both groups were measured short term memory and working memory evaluated through digit span forward test and digit span backward test respectively, and measured reaction time in both phases. Phase 1 (Pre-test), volunteers were slept 7-8 hours/day for 1 week. Phase 2 (Post-test), the control group was slept 7-8 hours/day and was not slept deprivation for 1 week whereas the experimental group was slept deprivation 2 hours/day for 1 week. All data was analyzed using SPSS program. The result showed that the experimental group had no significantly differences the score of digit span forward test between phase 1 and 2 (p > 0.05) but tend to decrease in phase 2 whereas the score of digit span backward test in phase 2 significantly less than phase 1 (p < 0:05). Moreover, the experimental group had a time of reaction time test in phase 2 significantly more than phase 1 (p < 0.05). While the control group had no significantly differences both memory and reaction time test between phase 1 and 2. The both group did not show significantly differences of memory and reaction time test in both phase. This study showed that sleep deprivation reduced working memory and reaction time and tend to decrease the short term memory.
Keywords
การอดนอน, ความจำ, ปฏิกิริยาการตอบสนอง, sleep deprivation, memory, reaction time
Citation
พสธร สาริการินทร์ และสุภัสรา สุริยศ. (2559). ผลของการอดนอนต่อความจำและปฏิกิริยาตอบสนองในนิสิตมหาวิทยาลัย. [ปริญญานิพนธ์บัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยพะเยา. ฐานข้อมูลคลังปัญญาดิจิทัล มหาวิทยาลัยพะเยา (UP Digital Collections: UPDC).