ผลของระดับกิจกรรมทางกายต่อความสามารถในการไอของผู้สูงอายุ
No Thumbnail Available
Date
2016
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
มหาวิทยาลัยพะเยา
Abstract
ที่มาและความสำคัญ: ระบบทางเดินหายใจเป็นระบบที่สำคัญของร่างกาย เมื่ออายุเพิ่มขึ้นจะมีการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา เช่น ความยืดหยุ่นของปอดลดลง ทางเดินหายใจตีบ แคบ ความจุปอดลดลง ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจลดลง ผนังทรวงอกติดแข็งเพิ่มขึ้น ส่งผลต่อประสิทธิภาพการถ่ายเทอากาศและการแลกเปลี่ยนอากาศภายในปอด การทำกิจกรรมทางกายเป็นปัจจัยสำคัญต่อการทำงานของกล้ามเนื้อหายใจเข้าและออก ดังนั้นทำกิจกรรมทางกายเป็นประจำ อาจจะไปเพิ่มการทำงานของกล้ามเนื้อหายใจ ส่งผลให้ไอได้อย่างมีประสิทธิภาพ วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลของระดับการทำกิจกรรมทางกายต่อความสามารถในการไอผู้สูงอายุ วิธีการศึกษา: ผู้สูงอายุเพศชายและเพศหญิง จำนวน 40 ราย แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับสูง (จำนวน 20 คน) และกลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับปานกลาง (จำนวน 20 คน) ตามเกณฑ์ของแบบประเมิน Composite Physical Functions อาสาสมัครทั้งหมดจะได้รับการประเมินภาวะสุขภาพเบื้องต้น ประเมินความสามารถในการไอ โดยวัดค่าอัตราเร็วสูงสุดของการไอ (Peak Expiratory Flow; PCF) และค่าอัตราการไหลของอากาศขณะหายใจออกสูงสุด (Peak Expiratory Flow rate; PEFR) โดยใช้เครื่องวัดความเร็วสุด (Peak Flow Meter) รวมถึงประเมินความสามารถในการทำกิจกรรทางกาย โดยการทดสอบการเดิน 6 นาที (Six Minute Walk test; 6MWT) แล้วนำค่าที่ได้ไปวิเคราะห์ข้อมูล ผลการศึกษา: อาสาสมัครกลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับสูงมีอัตราสูงสุดของการไอ และค่าอัตราการไหลของอากาศขณะหายใจออกสูงสุด มากกว่ากลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (PCF, 369.50±82.94 และ 365.45±89.36 ลิตรต่อนาที; PEFR, 276.50±88.39 และ 288.50±64.75 ลิตรต่อนาที: p<0.05 ตามลำดับ) ในขณะที่ระยะทางที่เดินได้ทั้งสองกลุ่มมีค่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (399.38±50.20 และ 358.55±88.37 เมตร; p=0.08 ) แต่ในกลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับปานกลาง มีแนวโน้มที่จะมีค่าระยะทางที่เดินได้ใน 6 นาที น้อยกว่ากลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับสูง สรุปผลการศึกษา: ในผู้สูงอายุที่สามารถช่วยเหลือตนเอง สามารถเดินได้อย่างอิสระ มีความสามารถในการไอและการไหลของอากาศขณะหายใจออกที่มีประสิทธิภาพ ดังนั้นควรจะมีการรณรงค์หรือกระตุ้นให้ผู้สูงอายุทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง รวมถึงออกกำลังกายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของร่างกาย
Description
Background: The respiratory system is the important system of the body. When the age increasing are physiological changes such as decrease lung elastic recoil and the thoracic complacency capacity, lung capacity and respiratory muscle strength, airway narrowing, increase chest wall stiffness can lead to a reduced ventilation and gas exchange in the lungs. Physical activity has an important role for maintaining both inspiratory and expiratory muscle strength. Therefore, regular physical activity could indirectly improve the airway defense mechanisms since gaining strength could contribute to increase the effectiveness of cough. Objective: To compare, the influence of functional performance on the cough capacity in an elderly population. Methods: forty elderly with age equal or more than 60 years, the participants were separated in two groups (active and moderately active) according to Composite Physical Functions. All subjects were evaluated personal health data, cough capacity by peak expiratory flow (PCF) and peak expiratory flow rate (PEFR) using peak flow meter as well as functional capacity using six minute walk test. Results: Elderly participants who were classified as active group showed a significant higher PCF and PEFR than moderately active group (PCF, 369.50±82.94, 276.50±88.39 L/min; PEFR, 365.45±89.36, 288.50±64.75 Limin.; p<0.05 respectively) There were no significant difference of the six minute walk distance (6MWD) in both groups (p>0.05), however, in the moderately active tend to lower than active group (399.38±50.20 and 358.55±88.37 meters. p=0.08). Conclusion: The active lifestyle can positively affect the PCF and PEFR values. Therefore, should be encourage the older regular physical activity could indirectly improve the airway defense mechanisms.
Keywords
อายุที่เพิ่มขึ้น, กิจกรรมทางกาย, ความสามารถในการไอ, ระยะทางที่เห็นได้ใน 6 นาที, aging, physical level, cough capacity, 6 minute walk distance
Citation
ชรินรัตน์ จูเกษม, ยุทธพงค์ หมื่นศรีพรม. (2559). ผลของระดับกิจกรรมทางกายต่อความสามารถในการไอของผู้สูงอายุ. [ปริญญานิพนธ์บัณฑิตไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยพะเยา. ฐานข้อมูลคลังปัญญาดิจิทัล มหาวิทยาลัยพะเยา (UP Digital Collections: UPDC).