Browsing by Author "ชรินรัตน์ จูเกษม"
Now showing 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
- Itemผลของระดับกิจกรรมทางกายต่อความสามารถในการไอของผู้สูงอายุ(มหาวิทยาลัยพะเยา, 2016) ชรินรัตน์ จูเกษม; ยุทธพงค์ หมื่นศรีพรมที่มาและความสำคัญ: ระบบทางเดินหายใจเป็นระบบที่สำคัญของร่างกาย เมื่ออายุเพิ่มขึ้นจะมีการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา เช่น ความยืดหยุ่นของปอดลดลง ทางเดินหายใจตีบ แคบ ความจุปอดลดลง ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อหายใจลดลง ผนังทรวงอกติดแข็งเพิ่มขึ้น ส่งผลต่อประสิทธิภาพการถ่ายเทอากาศและการแลกเปลี่ยนอากาศภายในปอด การทำกิจกรรมทางกายเป็นปัจจัยสำคัญต่อการทำงานของกล้ามเนื้อหายใจเข้าและออก ดังนั้นทำกิจกรรมทางกายเป็นประจำ อาจจะไปเพิ่มการทำงานของกล้ามเนื้อหายใจ ส่งผลให้ไอได้อย่างมีประสิทธิภาพ วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลของระดับการทำกิจกรรมทางกายต่อความสามารถในการไอผู้สูงอายุ วิธีการศึกษา: ผู้สูงอายุเพศชายและเพศหญิง จำนวน 40 ราย แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับสูง (จำนวน 20 คน) และกลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับปานกลาง (จำนวน 20 คน) ตามเกณฑ์ของแบบประเมิน Composite Physical Functions อาสาสมัครทั้งหมดจะได้รับการประเมินภาวะสุขภาพเบื้องต้น ประเมินความสามารถในการไอ โดยวัดค่าอัตราเร็วสูงสุดของการไอ (Peak Expiratory Flow; PCF) และค่าอัตราการไหลของอากาศขณะหายใจออกสูงสุด (Peak Expiratory Flow rate; PEFR) โดยใช้เครื่องวัดความเร็วสุด (Peak Flow Meter) รวมถึงประเมินความสามารถในการทำกิจกรรทางกาย โดยการทดสอบการเดิน 6 นาที (Six Minute Walk test; 6MWT) แล้วนำค่าที่ได้ไปวิเคราะห์ข้อมูล ผลการศึกษา: อาสาสมัครกลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับสูงมีอัตราสูงสุดของการไอ และค่าอัตราการไหลของอากาศขณะหายใจออกสูงสุด มากกว่ากลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (PCF, 369.50±82.94 และ 365.45±89.36 ลิตรต่อนาที; PEFR, 276.50±88.39 และ 288.50±64.75 ลิตรต่อนาที: p<0.05 ตามลำดับ) ในขณะที่ระยะทางที่เดินได้ทั้งสองกลุ่มมีค่าไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (399.38±50.20 และ 358.55±88.37 เมตร; p=0.08 ) แต่ในกลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับปานกลาง มีแนวโน้มที่จะมีค่าระยะทางที่เดินได้ใน 6 นาที น้อยกว่ากลุ่มที่มีกิจกรรมทางกายอยู่ในระดับสูง สรุปผลการศึกษา: ในผู้สูงอายุที่สามารถช่วยเหลือตนเอง สามารถเดินได้อย่างอิสระ มีความสามารถในการไอและการไหลของอากาศขณะหายใจออกที่มีประสิทธิภาพ ดังนั้นควรจะมีการรณรงค์หรือกระตุ้นให้ผู้สูงอายุทำกิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง รวมถึงออกกำลังกายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของร่างกาย