Browsing by Author "ทักษอร จอมมานพ"

Now showing 1 - 1 of 1
  • Thumbnail Image
    Item
    การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามทฤษฎีพหุปัญญา เพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณผ่านสื่ออีเลิร์นนิ่ง สำหรับวิชาเทคโนโลยี (การออกแบบและเทคโนโลยี 1) นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
    (มหาวิทยาลัยพะเยา, 2021) ทักษอร จอมมานพ
    ในระบบอีเลิร์นนิงต้องพัฒนากิจกรรมพหุปัญญาที่สนับสนุนการส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณให้มีประสิทธิภาพดียิ่งขึ้นตามเกณฑ์คุณลักษณะอันพึงประสงค์ในการคิดวิเคราะห์ สอดคล้องกับทักษะจำเป็นในศตวรรษที่ 21 ผู้วิจัยจึงมีความสนใจที่จะปรับเปลี่ยนกระบวนการเรียนรู้แบบเดิม เป็นรูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้ตามทฤษฎีพหุปัญญาผ่านสื่ออีเลิร์นนิง สำหรับวิชาเทคโนโลยี (การออกแบบและเทคโนโลยี 1) นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนากิจกรรมการจัดการเรียนรู้ 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้กับทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ 4) เพื่อสำรวจความพึงพอใจหลังการใช้ชุดกิจกรรม กลุ่มประชากร ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยพะเยา จำนวน 4 ห้องเรียน 108 คน กลุ่มตัวอย่างได้มาจากการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) บทเรียนอีเลิร์นนิงแบบส่งเสริมทักษะและบทเรียนปกติ 2) แบบทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน 3) แบบทดสอบการคิดอย่างมีวิจารณญาณ 4) แบบสอบถามความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการทดสอบความสัมพันธ์ไคสแควร์ ทดสอบที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 การหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าทีแบบไม่เป็นอิสระ และการทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร ผลการวิจัยพบว่า 1) กิจกรรมการเรียนรู้เรื่องการออกแบบเทคโนโลยี มีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนมากที่สุด มีค่าสัมประสิทธิ์ความสัมพันธ์ = 10.77 และ ค่า C = 0.59 2) รูปแบบกิจกรรมการเรียนรู้ส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ มีความสัมพันธ์กับรูปแบบกิจกรรมแบบปกติ มีค่าสัมประสิทธิ์ความสัมพันธ์ = 13.33 และค่า C = 0.63 3) นักเรียนกลุ่มตัวอย่างมีความฉลาดด้านตรรกะมากที่สุด คะแนนเฉลี่ย 3.35 ตามเกณฑ์แบบมาตรประมาณค่า 4) ผลความพึงพอใจของนักเรียนอยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ย 4.66 S.D.=0.16 โดยสรุปรูปแบบกิจกรรมส่งเสริมทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ตามทฤษฎีพหุปัญญามีความสัมพันธ์กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และสัมพันธ์กับทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ จึงส่งผลให้ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนของนักเรียนสูงขึ้นกว่าก่อนเรียน สามารถดึงศักยภาพของนักเรียนมาใช้ในการเรียนให้ประสบความสำเร็จได้เป็นอย่างดี